öz

Aslında özümüze ulaşamadığımızda daha özlü sözlerimiz olur. Öze ulaşınca söylenecek söz kalmaz. Bu yüzden öze ulaşmaktan çok, öze ulaşma çabası iyidir. Kaybolmak iyidir. Ve kaybetmek… Öze ulaşmak sıkıcı olsa gerek. Balık olmak mesela… Arayışta olduğun için mutlusundur. Aradığına ulaştığında mutluluk kalkar; ya materyal haz, yada ideal huzur yaşarsın; bulduğunu sandığın şeyin sahtelik derecesine bağlı olarak… Ve yine buna bağlı olarak sahte bir duygu yüklenecektir bilincine. Ve bu sefer de sahteliğe savaş açacaksın. Hayatta güzel bulduğumuz ne varsa, bilinçaltımız hepsine savaş açmıştır dipten. Farkına bile varmazsın, sevgiye açılmış kanlı bir savaş döner içinde. Sen bu yetkiyi verdin aklına. Kalbin zırvalasın dursun. Elbet akıl kalbi malup edecektir. Malesef etmiştir de, her seferinde. Yada ömrümüz yetmemiştir savaşın sonuna…